நேர-இடப் புள்ளிகளில்,
குறைதூரக் காலங்களில்
நிறைவுறா நினைவுகளும்
நடந்தப் புள்ளிகளாய் அல்லாது
தத்திச் சென்றத் தடங்களாக!
தடங்களின் வரலாறு தனித்தனியானபோதும்,
தொக்கித் தெரிவனத்
தெளிவிலா இணைப்புகள் - ஆயினும்
நடந்துக் கடந்தனவல்ல அவை!
நினைவுகளும் நடப்புகளும்
நீரில் நனையாது
நன்னெருப்பில் பற்றாது
நினைக்க்வொண்ணாத் தூரத்தே
ஆவியாகிப் போகிறதோ?!
உண்டசோறு செரிக்காமல்,
உலகநிந்தனைகளோடு வரும்
உபதேச உபத்திரவங்களாயினும்;
'நின் வாழ்வு நின் கையில்'
'மண்- மன் வாழ்வும் நின் கையில்'- என
மனமாற்ற முழக்க்ங்களாயினும்;
யாளி நினைவேயாயினும்
யாழிழை அதிர்வேயாயினும்
யாதொன்றாயினும், யாதொருவராயினும்
ஆவியாகிப்போன நினைவுகளே!!
நிகழ்வுகளின் நினைவுகள்
முட்டிக்கொண்ட நிகழ்வுகள்
மணித்துளிக்குள், ஒரு புவிச்சுற்றே போல்!!
மருட்டும் பொழுதுகளைப் போல்- அவற்றுக்கும்
நிகழ்தகவுகளும் தகவலறிவதில்லை.
2 comments:
Super ideas. I admire you doing phys and writing poetry.
Don't for get to channeling your energy.
Suryanarayanan paris
Thanks a lot for your kind words, professor! It is almost 10 years old poem. Was always in awe of Dali's, Rossetti and Pre-Raphaelite brotherhood works. Particularly the memory/time persistence art work. I was a kind of hyperactive during those times. I needed time to converge! :D
Post a Comment